Kintsugi (‘gouden verbinding’) – ook wel Kintsukuroi (‘gouden reparatie’) genoemd – is de Japanse kunst van het herstellen van gebroken keramiek met goud- of zilverkleurige lak.
Meestal probeert men iets dat stuk is onzichtbaar te repareren. Kintsugi doet net het tegenovergestelde en benadrukt de breuklijnen met goudverf. Kintsugi draait om het waarderen van een voorwerp. Ieder object heeft een verhaal en sporen van breuk en herstel dragen bij aan de schoonheid ervan. Het herstelde resultaat wordt zelfs hoger ingeschat dan het originele. Mooier, authentieker.
Kintsugi, de schoonheid van imperfectie.
De filosofie van Kintsugi werd ontwikkeld uit het Japanse Wabi Sabi, de leer van bescheidenheid en van de schoonheid van het vergankelijke, het verweerde. Deze filosofische stroming legt de nadruk op het aanvaarden van imperfectie en het berusten erin.
Volgens de legende stuurde de Japanse Yoshimasa in de 15de eeuw een kapotte theepot terug naar China om hem te laten herstellen. De theepot kwam terug, maar de breuk werd enkel samengehouden door metalen nietjes, zoals toen in China gebruikelijk was. Yoshimasa was teleurgesteld en naar aanleiding daarvan werd een techniek uitgevonden om de herstelnaden mooier te maken. Door goud aan de laklijm toe te voegen werden de lijnen duidelijker en mooier gemaakt en werd het herstelde voorwerp zelfs sterker dan voordien. Na verloop van tijd begon men stukken opzettelijk te breken om ze dan in de Kintsugi techniek te laten repareren. Zo werden herstelde voorwerpen kunstwerken.
Als je Kintsugi als metafoor gebruikt, komt het erop neer dat alles wat je meemaakt, sporen nalaat. Leven is vallen en opstaan. Koester je fouten en zwaktes en maak er ‘gouden littekens’ van. Leer uit je fouten en je wordt sterker, mooier en waardevoller!
Is iets stuk of beschadigd en betekent het veel voor je? Gooi het niet zomaar weg. Repareer het met de Kintsugi techniek en zo wordt het item nog specialer :-)!